Royal Academy of Art
Cultural Design onderzoek
Voor de samenwerking met de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (KABK) diende ons linoleumarchief als inspiratiebron. Voor het veldonderzoek nodigden we derdejaars studenten van de bachelor afdeling Interior Architecture en Furniture Design (IA & FD) uit om dit archief te verkennen; een kleine schatkamer van ca. 50 m² vol met informatie over onze rijke linoleum geschiedenis.
Period rooms, een interpretatie van de geschiedenis
Het wintersemester atelier gewijd aan de Forbo x KABK samenwerking was verdeeld in twee opeenvolgende opdrachten, de eerste reflecterend en interpreterend op de geschiedenis en de tweede kijkend naar de toekomst. Studenten onderzochten de sociale aspecten en de specifieke kenmerken van het materiaal, de ontwerpeigenschappen van linoleum als bouwmateriaal, en speculeerden over het toekomstig potentieel. Zeven linoleum 'Period Rooms' op schaal 1:1 werden gerealiseerd tijdens het eerste studiogedeelte.
Gematerialiseerde experimenten
Deze kamers dienden als inspiratie voor de ontwikkeling van individuele projecten in het tweede deel. De verscheidenheid aan experimenten die werden gematerialiseerd door middel van producten en kunstwerken werd gepresenteerd in de school tijdens de Open Dag van de KABK in Den Haag in januari 2019.
De deelnemers
Docenten
De cursus werd geleid door ontwerper Maarten Kolk en architecten Samira Boon en Lada Hršak en kunstenaar Ronald van Tienhoven voor Docking Station (Theory program)
Studenten
Jinzi Liu, Mila Baumann, Julia Holmgren, Jihoon Baek, Joyce Bakker, Laura Bosch, Esme Kim, Vlada Naletkina, Clémentine Boucher, Daria Kozhina, Maximillian von Igel, Naira Nigrelli, Cristina Palicari, Agathe de Klerk, Kalina Lambreva, Marie Komatsu, Menthe de Kloe, Youri Thibault, Miriam Asghdom, Lilla Eordogh, Mindy Li, Yen Le, Thijs de Weerd, Violet Luu, Shun Yoon, Ngoc Le, Lisa Hens
Fotograaf
Vladimir Vidanovski en Forbo Flooring Design
Jinzi Liu, Mila Baumann, Julia Holmgren & Jihoon Baek
Opulence | 1900 - 1920
De studenten baseerden hun ontwerp op de waarneming van een binaire ruimtelijke indeling van de herenhuizen van de hogere klasse in de jaren 1920. Achter de weelderige en rijk versierde ruimtes ging een 'backstage labyrint' schuil voor de bedienden. Dit concept van verdeling en contrast diende als inspiratie voor de creatie van een theatrale speelruimte waarin men van een expressieve rode voorruimte kan overgaan naar de meer verfijnde rustige backstage van de installatie.
Voor deze ruimtelijke installatie werd linoleum in kleine stroken gesneden om het materiaal flexibeler te maken en een gelaagde ruimteverdeler met meerdere identiteiten te creëren. Door tegelijkertijd een vaste vloer en een flexibele stof na te bootsen, benadrukt de installatie de kameleontische uitstraling die linoleum kan hebben.
Joyce Bakker, Laura Bosch, Esme Kim and Vlada Naletkina
The Echo of Architects | 1920 – 1930
Titaanwit werd in 1921 geïntroduceerd en bracht een nieuwe levendigheid in de kleur van linoleum. Joyce Bakker, Laura Bosch, Esme Kim en Vlada Naletkina keken naar modernistische architecten (en schilders) als Le Corbusier, Gerrit Rietveld en Bruno Taut voor wie kleur een essentieel aspect was in hun ontwerp. Kleur werd niet meer beschouwd als een accessoire bij afgewerkte architectuur, maar om formele en morele functies te vervullen.
De stijlkamer is een echo van deze architecten, waar hun beroemdste architectonische elementen en filosofieën over kleuren zijn samengevoegd in verschillende verhoudingen. De vorm van de objecten is het resultaat van een uitgebreid materiaalonderzoek, waarbij rekening is gehouden met de verbindingen en detaillering die in het design van de jaren 1920 werden gebruikt.
Clémentine Boucher, Daria Kozhina, Maximillian von Igel and Naira Nigrelli
Emerging Period Room | 1930 – 1940
Clémentine Boucher, Daria Kozhina, Maximillian von Igel en Naira Nigrelli lieten zich inspireren door de welvingen van het bioscoopinterieur uit de jaren 1930 en gebruikten deze als uitgangspunt voor hun concept. Zij ontwierpen een ruimte met modulaire elementen en vakken die objecten laten verschijnen en verdwijnen naargelang de behoeften van de gebruiker. Zo wordt binnen de fysieke beperkingen van een ruimte een keuze aan organisatie geboden. Een benadering die naadloos aansluit bij een toenemende stedelijke dichtheid en een opkomende schaarste aan woonruimte.
Menthe de Kloe, Youri Thibault, Miriam Asghdom
The Module | 1960 – 1980
Menthe de Kloe, Youri Thibault, Miriam Asghdom definiëren de jaren zestig en zeventig als een tijd van overgang, van grote veranderingen in de houding van de maatschappij ten opzichte van protest en het loskomen van het gegeven, van het 'raster'.
Hun project 'The Module' verbeeldt deze veranderende mentaliteit met een abstracte eenheid die voortkomt uit het gegeven raster. De eenheid introduceert een variabele organische vorm die letterlijk door het raster lijkt te breken. Een installatie die beperkte vrijheid biedt en je toelaat om op je eentje binnen het 'gegeven raster' te zijn.
Violet Luu, Shun Yoon, Ngoc Le, Lisa Hens
Image of Reality | 2000 - Heden
Sociale media zijn een belangrijk kenmerk van vandaag. Hoewel er maar één werkelijkheid is, interpreteren mensen hun eigen 'beeld van de werkelijkheid' via de sociale media.
Op dezelfde manier kiezen mensen een specifiek linoleumpatroon om hun ruimte in te richten en zo hun eigen realiteit te creëren.
Deze stijlkamer speelt met onze perceptie van de realiteit en de relatie tussen object, ruimte en context.
Violet Luu, Shun Yoon, Ngoc Le en Lisa Hens repliceerden een reeks bestaande standaard interieurobjecten en gebruikten daarvoor alleen linoleum. In hun onderzoek wilden ze zien hoe ze een linoleumvel konden transformeren tot een massief blok dat in elk object kan worden gevormd. Door de platen te stapelen en te lijmen en met behulp van een schuurmachine slaagden ze erin 3D-replica's te construeren, een reeks objecten die bijna even stabiel zijn als het origineel.
Primitive Linoleum | Laura Bosch
In haar materiaalonderzoek combineerde Laura Bosch een van de hoofdingrediënten van linoleum, lijnzaadolie, met een verscheidenheid aan andere natuurlijke grondstoffen. Deze materiaalexperimenten werden vervolgens gebruikt om een serie objecten te creëren. Geordend in een stilleven demonstreert zij op poëtische wijze de belangrijkste eigenschappen van deze nieuwe materialen.
Furniture Linoleum kleuren: 4183 Pistachio
Andere materialen: lijnzaadolie, linnen, lijnolieverf, jute, jutevezels, papier, poeder, klei, porseleinpleister, gips, calciumcarbonaat.
Inlaid Furniture | Mila Baumann
Met behulp van haar onderzoek naar vouwtechnieken was Mila in staat een tweedimensionale vloer te creëren, die kon uitgroeien tot een driedimensionale vorm. Om linoleum constructieve kwaliteiten te geven bracht zij een extra laag hout aan ter ondersteuning.
Furniture linoleum kleuren: 4164 Salsa, 4181 Midnight Blue, and 4186 Orange Blast
Andere materialen: hout
Dire Desire | Violet Luu
Voor dit project werd het linoleum in reepjes van 2 mm gesneden. Deze bijna garenachtige stroken linoleum werden door Violet gebruikt om een doorlopend wandtapijt te creëren. De karakteristieke twee lagen van het meubel-linoleum, de gekleurde bovenkant en de zwarte papieren achterkant, geven door hun contrast een visueel effect aan het object.
Decontextualizing linoleum | Daria Kozhina
In specifieke ruimtelijke contexten kan linoleum worden ervaren als een kunstmatige imitatie van iets wat het niet is. Om de reputatie van linoleum te heroverwegen deconstrueerde Daria de belangrijkste kenmerken van de objecten aanwezig in de beschreven interieurs. Ze vertaalde haar bevindingen in een nieuwe stijl die de oude elementen behoudt maar ze tegelijkertijd verheft, waardoor linoleum weer sexy wordt.
Independent attitude | Lisa Hens
'Independent attitude' is een set van linoleum sculpturen die een onderzoek inleiden naar het gedrag van linoleum materiaal in de tijd. Twee lagen Furniture Linoleum worden aan elkaar gelijmd en gevouwen tot een golvende vorm, die vervolgens bijeen wordt gehouden door riemen
De grootte van de vorm bepaalt de tijd die nodig is om te drogen voordat de vorm loskomt van de riemen en zich zelfstandig kan gedragen. De experimenten worden gepresenteerd als sculpturen zonder vooraf bepaalde functie. Door met de vormen te spelen ontdekt de gebruiker de mogelijkheden ervan.
