“EEN VLOER DOET ER WEL TOE, MAAR OP EEN ONOPVALLENDE MANIER. EEN VLOER VALT EIGENLIJK PAS OP ALS HIJ ONTBREEKT.”
Hilde Koenders bedenkt concepten niet van te voren. Ze werkt intuïtief, gericht op beleving. Pas als het af is, merkt ze dat haar werk één of meerdere verhalen bevat. Het inwendige van objecten fascineert haar, van aders tot nerven. Hilde werkt het uit met spectaculair resultaat. Zoals het kleurrijke, door tulpen geïnspireerde patroon dat zij ontwierp voor Forbo.
Na haar aanvankelijke fascinatie voor eenvoud van de tulp - “ieder kind kan een tulp tekenen” – stuitte ze door haar onderzoek op de hausse in de Gouden Eeuw rond de Hollandse bloem. Ze liet zich inspireren door het boek van Mike Dash, Tulipomania: The Story of the World’s Most Coveted Flower and the Extraordinary Passions It Aroused (1999). “De gekte die in alle lagen van de bevolking ontstond, de koortsigheid. Iedereen wilde erbij horen.” Tulpen werden voor gigantisch hoge prijzen
“De kleurstroken mogen onregelmatig toegepast worden. Een beetje zoals de tulpenvelden in Lisse, als ze bloeien. Die zien er een beetje als een lappendeken uit.”
Het motief van de tulpenblaadjes paste ze weer toe in het ontwerp voor de Flotex-vloer. Door de uitvergroting van de tulpenblaadjes in Photoshop treedt een abstrahering op van het motief. “De kleurstroken mogen onregelmatig toegepast
worden. Een beetje zoals de tulpenvelden in Lisse, als ze bloeien. Die zien er een beetje als een lappendeken uit. Dus bijvoorbeeld een enkele gele strook, dan weer een dubbele blauwe. Dan weer drie rode.” Haar vloer heeft grote ruimtes nodig. Een hotellobby bijvoorbeeld. Ze zou het helemaal geweldig vinden als haar vloer op Schiphol zou komen te liggen. “Mensen arriveren midden in een tulpenveld. Zonder dat het ze opvalt.