Voor de deur bij L. van der Wiel B.V. staan auto’s met drie verschillende opdrukken. Totaalonderhoud, Installatiewerken en Tegelwerken. De laatste pijler van het Haagse bedrijf is er gekomen toen Ralph Schmidt een paar jaar geleden overstapte.
Hij was uitvoerder bij een bedrijf in tegeltechniek en kende de markt. ‘Van der Wiel heeft zich ontwikkeld tot een bedrijf in totaalonderhoud’, zegt hij. ‘Dat betekent in de praktijk dat als de loodgieter is geweest en wat tegels heeft verwijderd om een reparatie uit te voeren, onze tegelzetter er gelijk achteraan komt. Die flexibiliteit is onze kracht. Die bakkerij in Delft hebben we bijvoorbeeld in tweeëneenhalve week gefikst. We zijn niet afhankelijk van andere planningen.’
Zo’n dertig tot veertig man hebben ze onderweg. Een trein van disciplines, noemt Ralph het. Die trein bestaat voornamelijk uit eigen personeel, aangevuld met onderaannemers die voor langere tijd worden vastgelegd. ‘Die bieden we daarmee garantie op werk.’ Verzamelen doen ze in de loods, waar de werkorders van die dag worden meegegeven. ‘Alles gaat vanuit de zaak. Zo kunnen de jongens elkaar ook helpen. Weet je iets niet, kun je het vragen aan je collega. Zijn er ergens extra handjes nodig, dan wordt dat ter plekke geregeld.’
Kunnen ze makkelijk aan nieuw personeel komen? ‘Dat ligt niet voor het oprapen’, glimlacht hij. ‘Dat weet iedereen. We hebben ervoor gekozen zelf op te leiden. We zijn een mbo-leerbedrijf. Want je leert dit vak het beste in de praktijk. De effectieve leertijd op de werkvloer is vele malen groter dan in een klaslokaal. Wat je wel leuk moet vinden, zijn de oude technieken. Renovatie is ons specialisme. Dat betekent dat je behendig met oude technieken moet kunnen omgaan, verstand moet hebben van oude constructies. En dat gaat verder dan alleen je eigen vakgebied. Een leerling tegelzetterij loopt hier dan ook mee met de serviceman en de loodgieter.’
Ralph vertelt hoe leerlingen vaak een eerste dag vooral met hun telefoon bezig zijn. ‘Maar daar stappen we dan op af. ‘Leg die telefoon eens weg, joh.’ Het beste is om zo’n jongen meteen mee te nemen, rol dakbedekking op je schouder en lopen. Dan komt er vanzelf een gesprek.’
Hans Meelker is de Technisch-commercieel adviseur van dienst namens Forbo Eurocol. Hij en Ralph kennen elkaar al meer dan vijftien, zestien jaar. ‘Uit de tijd dat ik nog bij de groothandel werkte en Ralph bij Wolf Tegeltechniek’, zegt Hans. Ralph: ‘Het lag voor de hand dat ik naar Forbo Eurocol stapte toen ik hier de tegeldivisie op moest zetten. Ze maken een aantal producten die al jaren tot de top behoren. Zij zijn een meester in goede pastategellijmen. En hun assortiment is niet te breed. Ik wil geen nicheproducten die ik te weinig kan inzetten. Ik wil vooral verse producten in de stelling.’ De deur platlopen doet Hans niet. ‘Daar is te weinig tijd voor, maar we hebben geregeld telefonisch contact. Even sparren, de stand van zaken doornemen of praten over duurzaamheidstrajecten en nieuwe technologieën.’ ‘BetonDesign?’, vraagt Ralph, als we ernaar vragen. Hij wijst naar het wandje achter de vergadertafel. ‘Tuurlijk doen we dat ook.’
In het ziekenhuis van Capelle kijken we die middag ook nog even bij Vahid, die er net begonnen is met een serie badkamers. ‘Leuk werk’, vindt hij, ‘omdat de maatvoering overal anders is.’